هوس بوی شمال و نمِ بارون کردی
که سحر خروس بخونه وسطِ جنگل سبز
پایه میخوای پاشو بیا
توو شومینه پُر هیزم و آلاچیق که بالا شیم
بخندیم تا خودِ صبح و از اون بچه باحالا شیم
پایه میخوای پاشو بیا
بیا ، بازم اون روزا رو بیار
تنگه دلم آخه زیاد ، بیا
بزنیم توو دل جنگل
من بمیرم واسه خندت
بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار
تنگه دلم آخه زیاد ، بیا
بزنیم توو دل جنگل
من بمیرم واسه خندت
بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار
تنگه دلم آخه زیاد ، بیا
بزنیم توو دل جنگل
من بمیرم واسه خندت
بی تو این آدما کَندن از من
من لقمه میکنم خاطراتو
با بغضِ توو گلوم هضم نمیشه
از کوچه ی تنگِ دلم
جز تو کسی رد نمیشه
بیا بازم مثلِ سابق
بشینیم تا کَله ی صبح
من و آهنگِ قدیمی
کنارِ خنده ی تو
بیا ، بازم اون روزا رو بیار
تنگه دلم آخه زیاد ، بیا
بزنیم توو دل جنگل
من بمیرم واسه خندت
بی تو این آدما کَندن از من
بیا ، بازم اون روزا رو بیار
تنگه دلم آخه زیاد ، بیا
بزنیم توو دل جنگل
من بمیرم واسه خندت
بی تو این آدما کَندن از من
آی صنم جان ، آفتاب به سرِ چنار ناربندونه
عاشق به میان کوچه سرگردونه
گویند همه که عاشقی ، آسونه
این عاشقیه که دردِ بی درمونه
هی کج و راست میروی
باز چه خورده ای بگو
هی کج و راست میروی
باز چه خورده ای بگو
مست و خراب میروی
خانه به خانه کو به کو
مست و خراب میروی
خانه به خانه کو به کو
با که حریف بوده ای
کام که را ربوده ای
با که حریف بوده ای
کام که را ربوده ای
زلف که را گشوده ای
حلقه به حلقه مو به مو
زلف که را گشوده ای
حلقه به حلقه مو به مو
راست بگو به جان تو
ای دل و جان آن تو
تا دل بیقرار من
چند گرفته با تو خو
راست بگو نهان مکن
خربزه در دهان مکن
باده کجاست تا که من
نوش کنم سبو سبو
باده کجاست
نوش کنم سبو سبو
در طلبم خیال تو
دوش میان انجمن
می نشناخت بنده را
مینگریست روبرو
مینشناخت بنده را
بنده ی کج رونده را
گفت که راه خانه را
هیچ ز من مجو مجو
می نشناخت بنده را
بنده ی کج رونده را
گفت که راه خانه را
هیچ ز من مجو مجو
گفتمش ای تو جان جان
باده ز من مکن نهان
تا که نماز عشق را
در خُم وی کنم وضو
گفت شراره ای از آن
گر ببری سوی دهان
حلق و دهان بسوزدت
باد زنی گلو گلو
حلق و دهان بسوزدت
باد زنی گلو گلو
هی کج و راست میروی
باز چه خورده ای بگو
هی کج و راست میروی
باز چه خورده ای بگو
مست و خراب میروی
خانه به خانه کو به کو
مست و خراب میروی
خانه به خانه کو به کو
با که حریف بوده ای
کام که را ربوده ای
با که حریف بوده ای
کام که را ربوده ای
زلف که را گشوده ای
حلقه به حلقه مو به مو
زلف که را گشوده ای
حلقه به حلقه مو به مو
